Ik besta, ik heb een SSN
Zondag 24 juli
In alle vroegte word ik wakker van mijn telefoon die aangeeft dat er nieuwe berichtjes zijn. Half slaperig pak ik mijn telefoon en zie dat het de buurjongen Frans uit s-Gravenzande is. Hij wil eventueel helpen met het weer aan de gang slingeren van de desktopcomputer thuis. Ik heb zelf het vermoeden dat er iets is “omgevallen” m.b.t. de opstartvolgorde van de harde schijven. Via een Skype sessie op de telefoon kijken we samen naar de computer en besluiten een interne harde schijf af te koppelen. Daarna in de BIOS controleren wat de opstartvolgorde is, opslaan en YES, de computer start weer gewoon Windows 10 op alsof er nooit iets aan de hand geweest is. Wel vreemd dat dit probleem zich opeens openbaart, ik heb het vermoeden dat er iets van onweer of een piek op het stroomnet is geweest die dit veroorzaakt heeft. Ik besluit samen met Frans om 1 harde schijf voorlopig maar niet aan te sluiten, zo kan Brigitte in ieder geval met de computer werken, en belangrijker, Skypen. Frans nogmaals hartstikke bedankt voor je hulp!
Vandaag is de dag dat de CEO van ons bedrijf, voor een paar dagen langskomt in California. Laura gaat haar vanmiddag ophalen van het vliegveld en mag een paar dagen als Personal Assistant aan de gang.
’s-Middags bereid ik alvast wat zaken voor voor mijn bezoek morgen aan twee klanten. Een ritje van twee en een half uur, dat wordt dus vroeg vertrekken. Aan het einde van de middag komt Laura samen met de CEO aan op de Roadrunner. Ze hebben zelfs even tijd gevonden om wat boodschappen te halen voor het eten. Het zal niemand verbazen dat de barbecue aan gaat 😉
Maandag 25 juli
Vandaag maar weer eens wat kilometers of liever gezegd miles maken. Er staan twee bezoekjes in Santa Maria op het programma. Om 7 uur s-ochtends stap ik al in de auto richting Santa Maria. Het eerste stuk is nog lekker rustig, maar in de buurt van Carpinteria staat het ineens muurvast. Op de radio hoor ik dat er een ongeluk gebeurd is, dus dat kan nog wel even gaan duren. Sneller als verwacht begint het verkeer toch weer langzaam te rijden en voor ik het weet zit alles weer op de normale snelheid. Om halftien arriveer ik bij de eerste klant. De vriendelijke dame van de receptie biedt mij direct koffie aan, iets wat heel ongebruikelijk is in Amerika. Als Timothy mij met de beker koffie ziet besluit hij zelf ook een koffie te nemen en we duiken zijn kantoor in om e.e.a. door te nemen. Tot nu toe verloopt alles nog heel soepel en we praten over de volgende vestiging die we willen gaan update naar de nieuwe software. Timothy tekent voor de duidelijkheid een plattegrond van de volgende vestiging die we willen gaan updaten. Rond kwart voor twaalf neem ik afscheid en via de McDonalds (ja alweer) vertrek ik naar de volgende klant.
Om halfeen meld ik mij, een half uurtje te vroeg, bij onze volgende klant. Diana is nog niet op het kantoor maar kan wel ieder moment arriveren. Ik bereid vast wat schermen voor en na vijf minuten komt Diana binnen. Na het handen schudden en gebruikelijke “how-are-you” praatje duiken we achter de computer om de configuratie door te nemen en voor te bereiden. Ze hebben nog niet de beschikking over een Windows 10 tablet, dus we kunnen niet alles compleet maken. Diana heeft gelukkig heel snel door hoe alles in elkaar steekt en binnen een mum van tijd zit ze zelf achter het toetsenbord om de configuratie in te voeren. Dit biedt hoop voor de toekomst, iemand die direct snapt hoe het in elkaar steekt. Om halfdrie zijn we klaar met onze bespreking en stap ik in de auto richting het kantoor in Camarillo. Het is redelijk rustig op de weg dus de terugweg loopt voorspoedig, rond half vijf loop ik het verlaten kantoor binnen. Ik beantwoord even een paar e-mails en sluit het kantoor af, op naar Thousand Oaks. Laura had eerder op de dag al aangegeven dat een collega van Robert (ingewikkeld allemaal al die relaties), Chris zou komen barbecueën. Dit als een soort van compensatie voor een iets verkeerd uitgepakte timing voor een sportevenement in Los Angeles afgelopen zondag. Het wordt een gezellige avond met zijn vieren, buiten bij de barbecue. De CEO heeft zelf een verse knoflooksaus gemaakt en als voorafje iets van pasta met carbonara saus, hmmm, lekker. Een zalmspies vormt het hoofdgerecht, je kan het slechter treffen op een maandagavond. Al het eten gaat vergezeld door een heerlijke rode wijn die Chris heeft meegenomen.
Dinsdag 26 juli
Vandaag belooft ook weer een goed gevulde dag te worden. Allereerst heb ik om 9 uur een afspraak met de makelaar die ons assisteert bij het zoeken naar geschikte woonruimte. Iets later als normaal arriveer ik op het kantoor. Eerst nog even gezellig koffie gedronken met de CEO en het programma voor vandaag doorgenomen. Vanochtend komt ook onze Mexicaanse timmerman om op kantoor een nieuwe houten tafel te maken. Laura heeft mij ervan verzekerd dat ze er voor 9 uur zouden zijn, maar hoe ik ook tuur, geen spoor van de timmerman. Om kwart over negen besluit ik dat het welletjes is en loop naar de parkeerplaats om naar Westlake Village te rijden waar de makelaar zit. Net als ik wil wegrijden arriveert onze timmerman, snel laat ik hem het kantoor binnen en rij, iets te hard, naar de makelaar. Mijn routesysteem werkt perfect maar de nummering van kantoren en suites blijft een onduidelijk verhaal. Om vijf over halftien loop ik het kantoor van Karen binnen, we schudden handjes en nemen eigenlijk gelijk plaats achter de computer en een heel groot tv-scherm. We nemen snel door in welke buurt we iets zoeken en bespreken de mogelijke datums. Wat we eigenlijk alle twee al wisten is dat dit nog niet het juiste moment is om een definitieve keuze voor een huis te maken. Daarnaast schijnt het aanbod na de schoolvakanties alleen maar groter te zijn. Rond half elf ben ik weer op het kantoor in Camarillo.
Woensdag 27 juli
Ik ben helemaal alleen in het Company house en zet een lekker potje koffie. Ik kan alles op mijn gemakje doen omdat ik pas om 8 uur een afspraak heb bij de klant waar het gisteren niet door kon gaan. Keurig op tijd meld ik mij bij de portier en rij door naar de receptie. Daar moet ik even een paar minuten wachten op Leo dus mooi tijd om de e-mail even te controleren. Leo is blij om me te zien en we nemen een aantal punten door m.b.t. de software.
Verder geeft Leo aan dat ze een paar dagen geleden problemen hebben gehad met het toegangssysteem tot het terrein, het zogenaamde “Gate Management Systeem”. Het bleek dat er problemen waren met de bekabeling, deze was waarschijnlijk door een onjuiste plaatsing kapotgereden door auto’s.
Rond elf uur hebben we alles doorgenomen en rij ik naar ons kantoor. Voor de zekerheid neem ik op de terugweg een foto van de situatie m.b.t. de toegangscontrole.
Op kantoor zet ik alvast een Ikea stoel in elkaar die Laura gekocht heeft voor bij de grote tafel. Gisteren bij Wallmart twee tangen gekocht voor $ 1.86 per stuk dus het in elkaar zetten gaat eenvoudig. Niet voor het een of ander, stoelen zien er leuk uit, maar erop zitten is helemaal niet lekker.
Als het goed is komt er vandaag een collega van HRM in California aan. Nick gaat haar ophalen van het vliegveld maar dat is blijkbaar een helse onderneming, vreselijk druk met verkeer. Pas halverwege de avond arriveren Lianne en Nick aan de Roadrunner, wel hebben ze inmiddels iets gegeten.
Al sinds mijn aankomst hier zo’n twee maanden geleden is er een echt favoriet radiostation. In de auto, thuis, bijna altijd staat KBBY aan. KBBY is een lokaal radiostation uit Ventura dat uitzend via 95.1 FM (www.951kbby.com). Ze draaien constant muziek die perfect past bij het klimaat hier in California en ze hebben een reclame spot van Dr. Colden die echt geniaal is. Ik zal proberen de komende week deze reclame op te nemen, plastische chirurgie alsof je een brood bij de bakker haalt. Wordt vervolgd.
Donderdag 28 juli
Hiep, hiep hoera zing ik als ik wakker word. Vandaag is het mijn verjaardag maar het is een gek gevoel om dat niet thuis te vieren. Laura heeft me gistermiddag via de telefoon al gewaarschuwd dat we vanavond met zijn alle uit eten gaan, nog geen idee wie “alle” zijn. Eerst maar eens gewoon aan het werk. En tja, mijn cadeau heb ik vorige week al van Brigitte gekregen, een Microsoft Band 2, een mooi ding. Iets later als normaal rij ik met Lianne naar het kantoor in Camarillo. Rond halfacht arriveren we daar en ik geef Lianne een kleine rondleiding. Op zich heb ik vandaag geen verder afspraken dus mooi tijd om mijn mail eens een beetje op te ruimen.
Als Nick rond half negen het kantoor binnenkomt krijg ik van zowel Lianne als Nick een verjaardagskaart, wat lief!
Een nieuwe klant waar we vorige week op bezoek zijn geweest vraagt per email welke tablet we adviseren voor onze app. Hij heeft zelf al een device gevonden op Amazon en wil van mij graag een bevestiging of dit apparaat geschikt is. Ik loop de specificaties na en bevestig dat de door hun uitgezochte tablet geschikt is. Terwijl ik de specs op Amazon bekijk kom ik een andere tablet tegen die mij qua model heel erg aanspreekt. Weliswaar is het scherm met 7 inch iets aan de kleine kant maar dat zou in de praktijk nog weleens me kunnen vallen. Ik overleg met collega’s in Nederland en het ziet ernaar uit dat we als test zo’n apparaat gaan aanschaffen. Voor de kosten hoeven we het niet te laten, US $ 129,- inclusief gratis verzending. Laura en onze CEO zitten vandaag ergens in de buurt van Bakersfield, zo’n 3 uur rijden van Thousand Oaks. Laura SMSt mij dat ik de avond vrij moet houden en of ik nog een voorkeur restaurant heb. Al snel komt de aap uit de mouw, ze willen vanavond met z’n allen uit eten gaan ter gelegenheid van mijn verjaardag. Wel een heel leuk idee, anders was de dag toch gewoon als alle andere voorbijgegaan. Tuurlijk, via e-mail en Facebook heb ik talloze felicitaties mogen ontvangen, maar het blijft toch vreemd je verjaardag zonder familie te vieren. Ik geef als favoriete restaurants op, The Lazy Dog (ons stamrestaurant) en Waterside in Port Hueneme (Channel Islands). Omdat Robert en Laura oppas moeten regelen besluiten we dat het de Lazy Dog gaat worden, lekker dichtbij voor iedereen.
Rond halfacht vertrekken we richting restaurant, Laura is de chauffeur en Lianne en ik lekker achterin. Als we aankomen staan Robert, Laura, Nick, Harry en Emily al op ons te wachten. Robert overhandigd mij een doos met lokaal gebrouwen Belgisch bier in allerlei soorten. Best nog wel een lekker groot groepje met 9 personen. We krijgen een van de grootste tafels en treffen het, zoals altijd, met de bediening. Een gezellige vrouw die iedereen persoonlijk benaderd en mij de regie geeft over de wijnopener. Dat blijkt achteraf niet nodig omdat de flessen zijn voorzien van een schroefdop. Het wordt een hele gezellige avond, en natuurlijk allemaal heerlijk gegeten en speciaal ijs voor de jarige.
Vrijdag 29 juli
Alweer de laatste dag van de (werk)week, de dagen vliegen hier inderdaad voorbij. Vanmiddag vertrekt onze CEO weer richting Nederland, was met recht een bliksembezoek.
Rond het middaguur vertrekken Laura en onze CEO richting het vliegveld, Nick en Lianne hebben later in de middag nog een afspraak met een verzekeringsagent. Nick vertrekt uiteindelijk om vier uur om de kinderen te gaan ophalen, Amanda, Nick zijn vrouw zit op het ogenblik in Engeland, dus drukke dagen voor Nick. Lianne praat nog een tijdje door met de verzekeringsagent en vraagt aan mij of ik het erg vind om iets langer te blijven, ze moet tenslotte met mij meerijden naar huis. Geen probleem zeg ik en ik ga nog even verder met het herstellen van mijn ontwikkelomgeving die niet meer wilde werken. Uiteindelijk rijden we rond halfvijf richting Roadrunner, Thousand Oaks. Lekker, weekend.
Als we aankomen op de Roadrunner is Laura ook al weer terug van het vliegveld, maar haar aanwezigheid is van korte duur. Vanavond vertrekt ze vanaf LAX naar Baltimore om daar haar neefje en familie op te zoeken. Rond negen uur vertrekt Laura weer richting Los Angeles, ze komt maandag al weer terug.
Zaterdag 30 juli
Het is zaterdag dus….. juist poetsdag. Of er nu wel of geen gasten in huis zijn, mijn badkamer, toilet en slaapkamer worden weer helemaal onderhanden genomen. Beddengoed gaat de wasmachine in en beneden gaat de stofzuiger door het huis. De wasmachine is hier iedere keer wonderlijk snel klaar dus al vrij snel kan alles de droger in. Al met al ben ik redelijk vroeg klaar met alle schoonmaakwerkzaamheden, maar dat komt ook omdat ik eigenlijk wel heel vroeg uit bed was.
Lianne had gevraagd of we vandaag “iets leuks” konden gaan doen, iets meer van de omgeving hier bekijken. We combineren een aantal dingen en rijden eerst langs de Avis voor de verlenging van mijn huurauto. Ik wist eigenlijk van te voren al dat het geregeld was door de lokale Avis man omdat ik gisteren al een nieuwe reservering zag per 30 juli op mijn creditcard. Dit klopt, dus als ik binnenkom hoef ik alleen maar even te zwaaien naar Carlos, mijn duim op te steken en hem een prettige dag toe te wensen. Vervolgens rijden we naar winkelcentrum de Oaks, Lianne wilde daar nog even winkelen en een amerikaans winkelcentrum bewonderen.
Vanuit Thousand Oaks rijden we via een binnendoor weg naar de Valley achter ons kantoor. Op die route zit een min of meer spectaculaire afdaling van de bergen die in de Tour de France niet zou misstaan. Ik wijs hier en daar wat dingen aan zoals de vestiging van een van onze klanten.
Via de Channel Islands rijden we, langs de kust, richting Ventura. Het valt me eigenlijk op hoe makkelijk ik inmiddels in de rondte rij zonder een navigatiesysteem te hoeven gebruiken. Voor een groot deel komt dat ook door het logische wegennetwerk dat een soort raster is, net als een visnet.
Als je eenmaal een paar belangrijke wegen kent kom je altijd weer goed terecht. In Ventura is de opbouw van de jaarlijkse County Fair in volle gang. Deze start op 3 augustus en duurt tot 14 augustus, wel even iets anders als de Westlandse braderieën van 3 dagen. Ook rijden we nog even naar het noordelijke gedeelte van de boulevard. Dat is normaal de plek waar er heel veel gesurft wordt. Maar we treffen het niet, er zijn heel weinig golven en de surfers dobberen een beetje rond op zee wachtend op die ene grote golf.
Als we thuiskomen loop ik automatisch ook naar de brievenbus om te kijken of er post is. Mijn hart slaat een paar slagen over, een enveloppe van het Social Security Office. Het zal toch niet? Snel loop ik naar binnen en maak de enveloppe op. YES, ik besta, heb een Social Security Nummer en mag belasting gaan betalen in Amerika. Het is een soort van lijdensweg geweest maar eindelijk zit ie “in-the-pocket”. Misschien kan ik dan toch mijn Californische rijbewijs nog gaan halen voor terugkeer naar Nederland.
Jaimie en Robert hadden gevraagd of we zin hadden om vanavond te komen barbecueën. Tuurlijk willen we dat, we spreken om 6 uur af. Op weg naar Simi Valley rijden we eerst langs Albertson om een speciale fles wijn te halen. Tenslotte nog een snelle tussenstop bij de Aldi om koffie te halen, gewone Europese snelfiltermaling, goedkoper en veel lekkerder als die hype koffie van Starbucks. Keurig op tijd, 3 minuten over zes lopen we bij Jaimie en Robert naar binnen. De tafel is al gedekt en de barbecue staat klaar. Onder het genot van een drankje bespreken we de zaken die er allemaal bij komen kijken als je verhuist van Nederland naar California. Robert en Jaimie zijn ook pas een maand of twee in Amerika en kunnen dus ook ervaringen uitwisselen m.b.t. deze stap. Rond kwart voor tien stappen we in de auto richting Thousand Oaks, het was een gezellige en leerzame avond. Ik zet nu wel even mijn navigatie aan want in het donker is het toch een stuk lastiger om herkenningspunten te zien m.b.t. de route. De zaterdag zit er ook op en wat de zondag gaat brengen? Dat lezen jullie volgende week.
Bonnie update
Bonnie doet het nog steeds geweldig, de eerste cherry tomaatjes zijn inmiddels oogstrijp. Dus de komende week maar eens kijken of we de tomaatjes in een salade kunnen verwerken, of gewoon lekker zo eten. De komkommerplanten zitten inmiddels helemaal vol met gele bloemetjes. Dat moeten dus op korte termijn heerlijk mini komkommertjes gaan worden.